Van de trainer (1): Arno
Over 8x trainerswinst
In november 2002 werd ik gevraagd om looptrainingen te geven aan de voorloper van Loopgroep’03. Zelf liep ik toen ruim twintig jaar. In mijn eentje maar ook in een groep. Met die groep deden we voornamelijk intervaltrainingen. Regelmatig heb ik onze trainer mogen vervangen, dus de opzet van een les en de uitwerking daarvan waren vertrouwd terrein. Dat was echter mét en vóór een groep bekenden. Bij de voorloper van Loopgroep’03 kende ik niemand behalve mijn eigen vrouw en Bo, de oprichter van de club. Als dienstplichtig sergeant der infanterie had ik eind jaren zeventig een groep onwillige Tukkers geleid in de verdediging van ons land tegen de Russen. Een paar strepen op je schouders helpen dan, maar wat is te verwachten van mensen die zich vrijwillig blootstellen aan je commando´s? Dat is mijn voorstellingsvermogen toch ruim te boven gegaan. Als ik nu, na twaalfeneenhalf jaar, de balans opmaak, dan brengt het trainerschap van ’03 veel. Héél veel:
- Het vermogen tot onbewuste teleportatie (‘verschijnselen’) of uittreding. ‘Kleine pasjes, arminzet’ riep ik vanaf de kant volgens sommige lopers die het zwaar hadden tijdens een berg in een wedstrijd. In alle gevallen kon ik mij niet herinneren bij de loop aanwezig te zijn geweest.
- Roem. Dit straalt op de trainer af als jullie weer eens een geweldige prestatie hebben geleverd.
- Natuur. Met Nationaal Park Zuid Kennemerland als achtertuin hebben wij de best denkbare trainingsaccommodatie. Heuvels, mul zand, gevarieerde ondergrond en daarbij een prachtige omgeving en rust. Je zal toch in het Vondelpark of in Almere moeten trainen!
- Goede contacten. Zo’n loopgroep is een uitstekend netwerk. Na verloop van tijd weet je wat iedereen doet. Altijd handig voor een advies bij een kapotte geiser of een juridisch conflict.
- Geld. De riante vergoedingen maken natuurlijk alles goed. Ook als je weer eens bent komen opdraven bij rotweer en er slechts drie mensen (dames !) zijn gekomen. Met genoegen denk ik aan de zwaar gevulde enveloppen die wij trainers in het verleden kregen. Zonder bon, mijnheer Opstelten! Met twee studerende kinderen kunnen we er ook nog een boot, twee auto’s en een huis in Frankrijk op na houden. Bij de officiële oprichting van de vereniging moest een fiscaal jurist worden ingeschakeld om alles in goede banen te leiden.
- Aanzien. Als trainer van de loopgroep ben je iemand! Deuren gaan voor je open, persoonlijk en zakelijk succes is het gevolg!
- Macht. Jullie geloven misschien dat je er sterker van wordt, als je keer op keer die berg mul zand op rent. Nee hoor, het is alleen maar voor het genoegen van de trainer. Wat is het een lekker gevoel dat die commando’s gewoon worden opgevolgd! Zelfs je eigen vrouw luistert dat ene uurtje in de week naar je!
- Seks. Macht erotiseert. Het aanzien van een trainer is groter dan dat van een skileraar. Ik hoop niet dat Merel dit leest, maar de dames zijn niet weg te slaan bij ons mannelijke oefenmeesters! Hoe dat bij vrouwelijke trainers zit, weet ik niet. Opvallend is dat we er nu drie hebben.
‘Macht erotiseert’
Tip van de trainer Voordat iedereen nu trainer wil worden, eindig ik dit stuk met de tip van de trainer: schaf een tweede paar schoenen aan en wissel ze af. Ook als je ‘maar’ één of twee keer per week traint, is een tweede paar aan te bevelen. Naast alle technische argumenten is het voordeel dat je ‘oud’ en ‘nieuw’ door elkaar draagt. De kans op blessures wordt daardoor kleiner. De investering is eenmalig. Het oudste paar wordt telkens vervangen in de frequentie die je gewend bent.