Interview met Jaap
Jaap. Sommigen noemen hem de huisfysiotherapeut van de loopgroep. Zonder andere fysiotherapeuten te kort te willen doen is het waar dat heel wat loopgroep03’ers de weg naar zijn praktijk gevonden hebben. Daarom een interview.
Loopnieuws03: “Je bent fysiotherapeut. Hoe is dat zo gekomen? “Wat voor soort fysio ben je, waar leg je de nadruk op?”
Vanaf 1985 studeerde ik Fysiotherapie in de Tempelierstraat in Haarlem. Na mijn afstuderen in 1989 zocht ik verdieping in het vak en wilde meer weten van het (problematisch) functioneren van het menselijk lichaam. Ik vond dat bij de Faculteit Bewegingswetenschappen aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. In drie jaar propte ik zes jaar studie en nam ook nog waar als Fysiotherapeut bij Instituut van Ham in de Frans Halsstraat. Als student-assistent rook ik aan de wetenschap als vak, deed mee in een onderzoek naar groei- en ontwikkeling van kinderen in Bolivia en mocht de resultaten vast leggen in artikelen en publicaties. Na mijn afstuderen ging ik in op het verzoek om in de Frans Halsstraat in vaste dienst te komen. Een enerverende fase in mijn leven als Fysiotherapeut. De drukste praktijk in de regio in die tijd. De start en ontwikkeling van een speciaal rug behandelprogramma met behulp van vragenlijsten en krachtmeetapparatuur. Conditie meting bij verschillende betaald voetbal clubs. Hier is ook de basis is gelegd voor mijn ervaring in de behandeling van hardloopblessures. Met de praktijk werkten wij toen al samen met de Kennemer Runners door o.a. het geven van voorlichting en preventieve oefeningen. Mijn eindgesprek op de opleiding ging over blessurepreventie bij de lange afstand loper.
Maar minstens zo belangrijk, ontwikkelde ik daar mijn vaardigheden in het klassiek handmatig onderzoeken en behandelen van blessures. Luisteren, kijken en voelen. Soms gaat een dergelijk diagnostisch proces razendsnel, gevoed door de juiste informatie van de ervaren loper.
Wanneer kwam Loopgroep03 voor het eerst bij jou binnen? Kan je vertellen hoe dat zo ongeveer ging?
In 2004 startte ik een zelfstandige praktijk in Overveen. Met het trainen en coachen van mensen met ernstig conditieverlies in de duinen was ik samen met mijn partner in 2003 al begonnen. Het is in die tijd geweest dat de eerste lopers van loopgroep03 van mijn diensten gebruik hebben gemaakt.
Hoe komt het dat zoveel loopgroep03’ers de weg naar jouw praktijk weten te vinden?
De trainers en het bestuur weten dat een eerste afspraak binnen een dag mogelijk is. (door het sturen van een SMS en jezelf kenbaar te maken) Toch wil ik van de gelegenheid gebruik maken om een opmerking te maken. Er is een verschil tussen een afspraak -even kijken.. en wat nu te doen- (ook dan volstaat een sms) of een afspraak voor een fysiotherapeutisch consult. Met de groei van de hardloopsport (waarin een spectaculaire toename van hardlopende vrouwen) zie ik door omvang en afstand van trainingen vaker signalen van overbelasting. Deze signalen laten zich niet altijd eenvoudig herkennen, met andere woorden, het is er wel maar je ziet het niet. Ik zie, hoor en voel ze wel. Door bij twijfel eerder gebruik te maken van -even kijken…-afspraak voorkom je naar mijn mening langdurig blessure leed. Een acuut letsel is vervelend en niet te vermijden, helaas kan dat de beste loper overkomen.
Hoe zit dat ook al weer met de ziektekostenverzekering, worden je behandelingen vergoed?
Ik kan een heel lang verhaal vertellen over mijn motieven om contractloos (van zorgverzekeraars) te willen werken. Tien jaar geleden nam ik die beslissing en kon toen nog niet weten dat tegenwoordig mensen op een regenachtige avond in December zelf hun verzekeringspakket samenstellen. Begrippen als restitutiepolis of budgetpolis zijn van de laatste jaren. Simpelweg komt het er op neer dat iedereen nu zelf verantwoordelijk is geworden voor het samenstellen van een (aanvullende) ziektekostenverzekering, en zijn eigen keuzes maakt over de vergoedingen voor Fysiotherapie.
Klopt het dat je zelf ook een loopgroep begeleidt? Is dat concurrentie voor ons? Vind je dat er teveel loopgroepen zijn?
Inmiddels begeleid ik al weer twee jaar een kleine loopgroep (zonder groei ambitie) en ik heb het drukker zien worden in de duinen en rond het kopje van Bloemendaal. Maar zolang een trainer of begeleider het vermogen heeft om zich te blijven verdiepen in de motieven om te trainen en te lopen (iedere training is een leermoment) en interesse toont (ook naar andere lopers) kunnen verschillende loopgroepen naast elkaar bestaan en trainen. Hoewel ik nog niet een negatieve ervaring heb gehad begrijp ik dat er sommige trainers verschenen zijn die zich als ‘Uber’-trainer gedragen en negatief uit laten over sporters die gewoon lekker aan het bewegen en trainen zijn. Verwerpelijk en ongepast. Mijn advies is gewoon doorlopen en niet je loopplezier laten afnemen. lk gebruik graag de opmerking van een trainer waar ik mee te maken had in het verleden. ”Opsturen die man, strik er om en voldoende postzegels graag anders komt ie nog terug ook”.
Dank je wel en (waarschijnlijk) tot ziens!
Veel loopplezier gewenst.