Uit de running

Kort of lang, het gebeurt ons allemaal wel een keer. Een ongelukkig takje of gewoon erg druk. Ondertussen vragen wij ons af: Waar zijn ze toch?

Saskia

Hahaha, nou, ja, ehm, nee niet helemaal, lopen deed ik al vanaf kind af aan bij de atletiekclub voor dames die helaas allang niet meer bestaat: Atmodes. Ik had toen al een clubrecord op de 60 meter sprint 9,2 seconden of was het nu 9,6? Ehm, naja het duurde lang voordat dit verbeterd werd. Zei Miss Marathon trots. Ik beloof niets maar wie weet durf ik nog met jullie de zaterdag een keer te trainen want niks zo fijn om samen te zijn met hardloopliefhebbers! Groetjes aan allen, later, Saskia Pakje.

Maria

Ik ben onbedoeld ‘uit de running’, in die zin dat het niet gezondheidsgerelateerd is of zo, maar simpelweg ‘eruit’ is gekropen door een echt belachelijke volle agenda de afgelopen maanden. Dit heeft (naast de aard van mijn werk) heel veel te maken met de ambities van mijn zoon die in de VS wil studeren en die dus de afgelopen periode al zijn aanvragen heeft ingediend aldaar. Daar komt zo’n berg werk bij kijken dat je als executive assistant (lees: moeder) bijna verlof moet gaan opnemen om hem te begeleiden. Dan moet je natuurlijk juist lopen, en gelukkig doe ik dat ook op de zondagochtend.

Ik komt echt weer terug, daar is geen twijfel over!

Steven

In de loop van vorig jaar raakte ik eindelijk af van de nasleep van een typisch geval van hielspoor. De podoloog had uitkomst geboden met maatwerk zooltjes en na een jaar was ik weer een beetje op niveau. Ongeveer 25 km in de week met trainingen op woensdag, zaterdag en zondag. Maar alsof de duvel ermee speelde … in de week in december dat ik besloot me in te schrijven voor de halve van Schoorl kreeg ik last van mijn achillespees aan de andere kant dan die van de hielspoor. Eerst dacht ik nog: even rust en dan gaat het wel weer, maar inmiddels ben ik 8 weken verder en het blijft gevoelig.

Gelukkig heb ik op zolder de beschikking over een crosstrainer en een roei ergometer waarop ik zonder klachten een beetje actief kan blijven. Helaas blijft dat binnen en zonder het aangenaam gezelschap van de 03 loopmaatjes. Volgende week ga ik dus toch maar naar een fysio om te kijken of iets anders dan rust helpt om de klachten weg te laten gaan. Die rust is trouwens relatief want met een actief staand beroep heb je toch ook de hele dag je onderstel nodig. De vraag van het nieuwsbrief team wanneer ik weer in 03 kleuren aanwezig zal zijn kan ik dus helaas nog niet beantwoorden. Wat mij betreft liever vandaag dan morgen. Allemaal veel plezier met de trainingen en wedstrijden de komende weken.

UPDATE: Steven is weer gespot bij de zaterdagtraining en het gaat goed!

Nadia (spreek uit: Na-die-ja)

Twee keer een gescheurde meniscus in 4,5 jaar. Niet best voor iemand die houdt van lopen met loopgroep 03. Ik ben een jaar aan het kwakkelen met mijn knie, vaak bij de fysio om een programma op te bouwen maar helaas moest ik uiteindelijk stoppen in de zomer. Jammer want ik dacht dat een trailrun lijkt me erg leuk. In het voorjaar ben ik minder gaan lopen om voor te bereiden voor Den Helder Maastricht. Gelukkig heb ik fijn de zomer door gefietst met andere 03-ers die waren uit de running, Eva, Julia, een gezonde Henny, en fietsgroep 13, het was heel gezellig. Ik heb veel gefietst met het idee dat alle problemen zouden weg smelten en ik zou springend terug komen. Ja, keep on dreaming. De MRI spreekt de waarheid, een scheur weer. Uit frustratie, en om mijn energie kwijt te raken ben ik bij een racefiets cursus aangesloten. Ook erg leerzaam en krachtig maar ook dat werd te veel. Op 2 februari werd ik geopereerd, spannend om mee te kijken. Alle geraffelde randen waren weggeknipt en er is een gaatje in de midden van de meniscus. Herstel is heel snel gegaan, nu na 3 weken kan ik veel doen. Springen nee, nooit meer. Lopen jaaa, wil wel maar nog niet. Het gemis van de gezelligheid van de groep is niet te onderschatten, het is heel erg. Het heeft me goed gedaan om jullie allemaal te zien bij de ledenvergadering, tot gauw in de running.