Resultaten VIAD test
Op maandag 13 en woensdag 15 juni werd de jaarlijkse Loopgroep03 VIAD test gehouden. VIAD? Vermoedelijke Individuele Anaerobe Drempel. Dat is de hardloopintensiteit, gemeten aan de hand van de hartslag, op de grens van verzuring. Boven die grens hoop je melkzuur in je spieren op en gaan je benen erg zwaar aanvoelen. Als je een 10km wedstrijd loopt, loop je meestal rond je anaerobe drempel. Afhankelijk van je getraindheid kun je korter of langer in de verzuring blijven lopen.
Onder je anaerobe drempel zijn je spieren nog Zen en kan je langdurig(er) doorlopen. Lees er alles over hier.

Er deden 33 loopgroep03’ers mee. Van hen kon in 70% een VIAD hartslag worden bepaald. De verdeling van die hartslagen zie je in het grafiekje. Volgens de coördinator Sander is een percentage van 30% met een niet te bepalen VIAD aan de hoge kant. Er zijn een aantal redenen hiervoor te bedenken.
– onvoldoende herstel na een voorafgaande inspanning;
– vorm van de dag;
– weersomstandigheden voor jou niet optimaal;
– hartslagmeter functioneerde niet goed;
– pauze niet volledig inactief / niet alle pauzes volledig inactief;
– niet voluit gegaan, nog reserves over aan het eind;
– afstand te kort voor jou;
– onvoldoende warming up;
– VIAD test werkt niet adequaat in jouw specifieke geval (uitzonderlijk).
70% VIAD bepalingen is in elk geval een mooi resultaat.
Wat moet je ermee? Met behulp van de VIAD hartslag, kun je je trainingszones bepalen en kun je gerichter gaan trainen.
Er zijn talloze trainings- en wedstrijdtabellen te vinden op het internet, die zeker niet algemeen geldend zijn. Maar ze kunnen je wel in de goede richtig wijzen, en het is leuk te experimenteren met korte of langere duurloopjes op een bepaalde constante hartslag. Die hartslag moet je vanaf ongeveer km 1 tot het eind proberen vol te houden; de eerste paar honderd meters heb je nodig om op de gewenste hartslag te komen. Als je dit een aantal weken volhoudt zal je zien dat bij eenzelfde hartslag je snelheid toeneemt. Je aerobe loopvermogen neemt toe! Dit voorbeeld is voor Maartens rekening.
Als je tijdens de VIAD test echt tot het gaatje bent gegaan, weet je ook je maximale hartslag. Daarmee kan je ook een aantal trainingszones bepalen. Deze zones zijn van Sander:
Z1: Voelt aan als een zeer lichte inspanning. Lange gesprekken zijn onafgebroken mogelijk. Deze zone ligt tussen de 40 en 50 slagen onder je maximale hartslag.
Z2: Voelt aan als een lichte inspanning. Gesprekken zijn nog goed mogelijk. Tot een duurloop van 40′ is dit nog een redelijk lichte inspanning. Daarboven wordt het pittiger. Deze zone ligt tussen de 30 en 40 slagen onder je maximale hartslag
Z3: Voelt aan als een middelmatige inspanning. Je hebt een versterkte ademhaling. Praten kan met korte zinnen. Deze zone ligt tussen de 20 en 30 slagen onder je maximale hartslag.
Z4: Voelt aan als een zware inspannning en ligt rond je omslagpunt/anaerobe drempel. Geen behoefte aan praten, maar het kan net. Deze zone ligt tussen 10 en 20 slagen onder je maximale hartslag.
Z5: Voelt aan als een zeer zware inspanning zoals bij heuvel training en aan het eind van een wedstrijd.Deze zone ligt tussen 10 en 0 slagen onder je maximale hartslag
