Omgevingsbewust hardlopen met Simon

samen met Igor

Simon vertelt me over hoe hij vooral fijn wil lopen, zonder getallen. We zijn samen vanaf ’t Wed naar het Tweede Uitzichtpunt gerend. We zien de zee, de weidse duinen en het Vogelmeer. Een Schotse hooglander banjert door het struikgewas. We hijgen nog wat uit. De wind waait door onze haren. We ervaren samen de omgeving.

Ik wil tegenwoordig meer in contact zijn met mijn gevoel, mijn innerlijke zelf. Ik wil genieten van wat er nu op dit moment om me heen gebeurt, ik wil dát voelen”, aldus Simon. Hij vertelt verder: “De focus op snelle tijden, prestaties en hartslaggegevens gaf me geen voldoening meer en leidde te veel af van het plezier in lopen. Het leven gaat om de reis en niet de bestemming. Naast de training bij ’03 doe ik soms thuis meditatie- en grondingsoefeningen om bewuster te worden van mezelf en de omgeving.” Precies op dat moment komt een buizerd keihard naar beneden scheren en grijpt een muisje in het zand.

Er is een last van me afgevallen. Ik heb een soort plankenkoorts, meer nog dan vroeger toen ik nog jong was. Ik vind het fijn om niet meer aan wedstrijden mee te doen of een competitie met mezelf aan te gaan voor een PR. Ik vind het wel heel leuk om met de loopgroep mee te trainen. Het gedeelde plezier in lopen en de spontane geluksmomenten in de duinen. Lachen met elkaar, omgaan met pieken en dalen in mijn conditie. Bijna op 100% gaan en voelen dat alles samenwerkt: mijn lijf en de techniek die de trainer me net heeft aangereikt. Of een runners high tijdens een lange-afstandstraining, dat is genieten! En dan het gebied waarin we trainen; eerst lekker rennen bij ’t Wed en daarna het water in duiken als cooling off. De zon die ondergaat bij de zomeravondtrainingen, zo mooi! Ik ben dankbaar voor die mooie momenten.

Alsof ‘ie meeluistert, gaat de zon op majestueuze wijze onder. De wolken kleuren roze, de zee gloeit op. Snel rennen we naar de uitgang van de duinen.